Pappen en nathouden is de slechtste oplossing als een patiënt hulp nodig heeft. En toch is dat wat de Nederlandse politiek jarenlang gedaan heeft, met Wilders als gevolg. Problemen voor je uit schuiven kun je vergelijken met een laagje sneeuw van de stoep afvegen. Je kunt gewoon alsmaar voor je uit blijven duwen met je bezem, maar op een gegeven ogenblik wordt het dunne laagje sneeuw een steeds grotere hoop die je tot stilstand brengt. Je moet dus regelmatig sneeuw aan de kant gooien, ingrijpen en opruimen dus. De Nederlandse politiek van de laatste decennia is er een van compromissen geweest. Ingrijpende beslissingen werden steeds ontweken en uitgesteld, pappen en nathouden. In de vorige eeuw boden religie, socialisme of liberalisme nog enig houvast, maar die handvaten zijn langzaam weg gesmolten. Gevolg was dat alleen het kapitalisme overbleef als enig systeem met denkkracht en de mogelijkheid als organisme om tot keuzes te komen. Dat is voor het kapitalistisch systeem niet moeilijk, leidmotief is geld verdienen! Moderne bedrijven liggen wat dat betreft straatlengtes voor op landelijke politiek en die van complete landen. Moderne bedrijven hebben internationaal overzicht, cijfers tot hun beschikking en een organisatie structuur die hen in staat stelt om keuzes te maken, beslissingen te nemen en uit te voeren. Geld verdienen is hier het handvat.

De westerse vertegenwoordigende democratie is aan het eind van haar Latijn gekomen. Het systeem voldoet steeds minder en is niet in staat om keuzes te maken simpel weg omdat er geen overkoepelende doctrine meer ter beschikking staat. Want waar draait het nou om, het belang van de arbeider, de regenten, de rijken, de Europese volkeren als geheel, of juist weer de individuele staat? Deze leidmotieven zijn allemaal vervaagd, wat overblijft is globalisering ondergaan en de illusie dat het alles overkoepelende idee Europa de nieuwe doctrine wordt. Maar Europa is een krachteloos idee, het is immers niet meer dan een soort holding, een lege BV bedoelt om het kapitalistisch systeem te faciliteren. Lekker makkelijk voor de kapitalist die Euro, een enorme massa consumenten en naties zonder hinderlijke grenzen, maar dan?

Dan blijkt dat het idee Europa te weinig inhoud biedt die bindt en daarmee automatisch een richting aangeeft. Europa had als bindende factor het christendom, maar dat is zwaar op zijn retour, de seks schandalen zijn als de koorts stuipen die de patiënt steeds meer verzwakken tot de dood onvermijdelijk volgt.

Ik ben altijd enorm geïnteresseerd geweest in de nadagen van het Romeinse rijk. Waren de toenmalige inwoners zich bewust van het feit dat de tijden ingrijpend aan het veranderen waren? Dat het Romeinse rijk op weg was naar de ondergang?Besefte men wel dat er nieuwe strategieën nodig waren? Ook toen kon men niet meer terugvallen op oude waarden en systemen. Immers het heidense veelgodendom was zwaar op zijn retour, het rijk te groot om met de toenmalige middelen administratief en politiek nog onder controle te houden. Ook toen was er het probleem van een verouderd politiek systeem dat niet opgewassen was tegen de pure hebzucht die kenmerkend is voor een kapitalistisch systeem. 

De rijken werden steeds rijker en vormden reusachtige productie eenheden die met behulp van eindeloze massa’s goedkope slaven in staat waren om goederen en landbouwproducten zo goedkoop te produceren dat kleine boeren en ambachtslieden de markt werden uitgedrukt. De kracht van het Romeinse rijk was juist gebaseerd op die kleine burgers, ambachtlieden en boeren. Keiharde werkers die als het nodig was het zwaard van de muur haalden en zich samenvoegden tot legioenen die streden voor het belang van hun eigen gezamenlijke staat. De Romeinen kozen in tijden van nood vaak één man die alle
verantwoordelijkheid in handen kreeg, een dictator. De dictator kreeg tijdelijk onbegrensde bevoegdheden, alles was gepermitteerd als de oorlog maar gewonnen werd Was de oorlog gewonnen dan keerde iedereen weer naar huis, nam de ploeg ter hand of vatte het oude ambacht weer op, dat gold ook voor de dictator. Langzamerhand werd de kleine middenstand de markt uit geconcurreerd en bleef deze mensen niets anders over dan hun land en goed aan machtige grootgrondbezitters te verkopen, naar de stad te trekken, daar hun hand op te houden en te leven van wat de staat hun bood, brood en spelen. De Romeinse staat werd overspoeld door problemen van organieke en strategische aard waar ze geen ander antwoord op wist dan pappen en nathouden. Voor het alles overheersende probleem van die tijd, het opdringen en binnendringen van complete Germaanse volkeren die ook hun deel wilden van de Romeinse welvaart kon geen oplossing worden gevonden. Ja, pappen en nathouden. De Romeinse staat nam complete Germaanse stammen in dienst als militair, bood hen Romeins burgerschap, bood complete gebieden en landstreken aan in de hoop dat daarmee de druk op de welvaartstaat zou afnemen. Het Romeinse volksleger werd een beroepsleger dat geen enkele loyaliteit meer kende naar de staat toe.

Gevolg was dat juist die nieuwe immigranten ook hun deel van de macht gingen claimen en als ze dat niet kregen het zich gewoon met geweld toe eigenden. De chaos nam toe burgers, reizigers,bedrijven, de mega boerderijen, dorpen en later zelfs complete steden werden overvallen zonder dat de Romeinse staat daar nog iets aan kon doen.

Ook in onze tijd zien we dat overvallen op burgers en bedrijven explosief toenemen maar het systeem gebruikt haar macht vooral om de illusie van haar beschaving in stand te houden. Ben je thuis, op straat of op je werk overvallen, je te hulp schieten is er niet meer bij want de beschikbare mankracht wordt ingezet om de illusie van de staat in stand te houden. Voetbalwedstrijden mogelijk maken met massale politie inzet bv. Bel je dat je buurman wietplanten heeft, of kijkt hij naar vieze plaatjes van kleine kinderen “dan komen we direct” beloven de handhavers van het achterhaald systeem. Burgers worden tegen elkaar opgezet met kliklijnen, corruptie en bedrog de nieuwe staats norm.

Pappen nathouden zolang als het kan en als dat niet meer lukt nog meer draconische maatregelen treffen. Kei en keihard optreden kakelt de politiek dan en roept om meer cameratoezicht, meer gevangenissen en hardere straffen. Toezicht op internet gedrag,telefoontaps. Iedere burger dient op straat zich te kunnen legitimeren en mag preventief gefouilleerd worden op bezit van wapens, explosieven en vooral op middelen die hen anders kunnen doen denken, drugs dus. Anders denken is strafbaar in een zwakke staat, dat was in het Romeinse rijk zo met het christendom dat stond voor naastenliefde, dat is nu nog zo met drugs die gevoelens van warmte en menselijkheid oproepen. Sluiten die coffeeshops waar mensen van alle rassen en leeftijden een beetje vreedzaam aardig tegen elkaar lopen te wezen! Strijd, achterbaksheid, geweld en bedrog is de norm, kijk maar op TV, zo moet het!

En dan verschijnt Wilders op het toneel, die schijnbaar simpele oplossingen biedt waarvan we op onze klompen aanvoelen dat hij weliswaar doordraaft, maar wel de vinger op de zere plek legt. Europa en Nederland dienen een nieuwe bindende politieke en morele code te omarmen en een oplossing te formuleren voor de grote toestroom van mensen die een deel willen van de westerse welvaart. Die welvaart dient ook eerlijker verdeeld te worden.
Als de politiek daartoe niet in staat is, niet in staat om te beslissen de zich ophopende sneeuw ferm en beslist terzijde te gooien dan zullen mensen als Wilders dat voor haar doen. Iedere moreel zwakke staat krijgt de dictator die ze verdient!

Wernard Bruining, Tiel, 2 september 2010